Zimbabwe, een land met veel blauw op straat!

Na onze maand vrijwilligerswerk in Livingstone, Zambia, besloten we via Zimbabwe terug naar Zuid-Afrika te reizen.

We hadden de voorbije maanden veel getwijfeld en gediscussieerd over Zimbabwe. Was Zimbabwe niet dat land waar alle ‘witten’ door Robert Mugabe weg gejaagd waren? Was Robert Mugabe niet die 89 jarige dictator die bij de vorige verkiezingen mensen bedreigd had én vermoord als ze niet voor hem zouden stemmen? Was Zimbabwe niet dat land met de ontelbare roadblocks, bemand door ontzettend corrupte politie’agenten’?

We besloten het erop te wagen, en in het slechtste geval konden we halverwege nog altijd oversteken naar Botswana om zo terug in Zuid-Afrika te raken.

We begonnen onze trip in Victoria Falls het dorp dat genaamd is naar – je raadt het nooit – de Victoria Falls! Het begon al goed met een avondje uit eten. De ober kwam naar ons en zei: “Excuse me sir, there is an elephant outside”. Euh... Excuseer?  En effectief, er stond een olifant in de straat rustig blaadjes van een boom te knabbelen!

  

Na de Vic Falls van de andere kant gezien te hebben, trokken we richting Hwange National Park, het grootste NP van Zimbabwe.

Eens in het NP zetten we onze tent op in een van de drie camps. Beetje triest wel: helemaal in verval, het leek alsof er in jaren geen volk meer was geweest, maar mét gemotiveerde en vriendelijke staff!

Na twee dagen in het park belandden we in the Ivory Lodge, waar we goedkoop & in alle luxe konden kamperen. We moesten wel nog even een speciale roadblock passeren: één met drie leeuwen!

Na Hwange National Park ging het richting Bulawayo, de tweede stad in Zimbabwe. In Bulawayo zelf was niet veel te beleven, en het was te merken dat het “niet zo goed gaat” in Zimbabwe: lege supermarkten, bankautomaten die niet werken, ... dus gingen we de dag nadien de Matopos verkennen. Het is een regio met grote ronde rotsblokken en erg fotogeniek!

Na Matopos ging het richting de grens en richting onze oude vriend: Zuid-Afrika!

De roadblocks in Zimbabwe

We hadden op voorhand onze “research” gedaan betreffende de roadblocks. We hadden reflecterende stickers, twee veiligheidsdriehoeken & een brandblusser nodig. De garagist raadde vooral de eerste twee aan, omdat een brandblusser nogal prijzig is. Wat dan als de politie vraagt om de brandblusser? “Gewoon zeggen dat ie ver weg zit”, was volgens de garagist de beste uitvlucht.

We reden 850km in Zimbabwe en werden in totaal 15 (!) keer tegengehouden voor controle. Met een glimlach, vriendelijke woorden, en een erg overtuigend “ onze brandblusser zit écht ver weg meneer”, passeerden we ze allemaal zonder problemen!

Ondertussen zijn we opnieuw in Johannesburg. We blijven hier tot eind juni. Zo hebben we tijd om onze auto te verkopen (snif) en ons mentaal voor te bereiden op de komst van mijn (Wims) ouders & zus in Tanzania! Met hen reizen we nog drie weken in Tanzania en dan is het echt gedaan.

The Smoke That Thunders!

De Vic Falls van de andere kant.

Tanken? Unleaded of Diesel?

Evy "working out"